Mariola Wójcik

Opis

Jestem psychologiem oraz psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym w trakcie szkolenia.

Nurt poznawczo-behawioralny od zawsze był mi bliski, gdyż daje on konkretne narzędzia do pracy z drugą osobą. Jego skuteczność jest potwierdzona wieloma badaniami naukowymi, co daje mi poczucie pewności, że stosowane techniki mają faktycznie wspomagać podczas pracy terapeutycznej.

Podczas kontaktu z drugą osobą kieruję się przede wszystkim empatią oraz szczerą ciekawością i chęcią poznania. Pragnę by budowana relacja terapeutyczna opierała się na szczerości oraz wzajemnym zaufaniu.

W pracy najbardziej lubię obserwowanie zmian u drugiej osoby – gdy staje się ona bardziej pewna siebie, dostrzega swoje mocne strony przy jednoczesnej akceptacji danej sytuacji, w której się znalazła.

W swojej pracy staram ciągle się rozwijać i poznawać nowe punkty widzenia, stąd moje zainteresowanie terapią akceptacji i zaangażowania (ACT) w ramach tzw. III fali behawioralnej. Terapia ta skupia się na przejściu drogi od utknięcia i unikania do swobody w tych samych okolicznościach. Znajomość technik i narzędzi ACT wzbogaca proces terapeutyczny w nowe  możliwości lepszego dopasowania do drugiej osoby.

Uważam, że by dobrze pracować konieczny jest stały rozwój. Dlatego też staram się uczestniczyć w różnych kursach oraz szkoleniach, chętnie podejmuję się nowych wyzwań w pracy.

Oferuję pomoc z:

• doświadczaniem przemocy w rodzinie,
• zaburzeniami lękowymi,
• stresem i kryzysami,
• rozwojem osobistym,
• zaburzeniami nastroju.

Swoją pracę poddaję regularnej superwizji.

Prywatnie moją pasją są podróże, które łączę z rajdami samochodowymi, także tymi nawigacyjnymi. Nic nie sprawia mi większej radości niż poznawanie nowych miejsc, gdzie nie dotarły jeszcze tłumy turystów, zwłaszcza jeśli są to miejsca z ciekawą kuchnią lokalną. W wolne wieczory lubię usiąść z książką, a od niedawno próbuję swoich sił w haftowaniu, choć wielkich sukcesów sobie nie wróżę w tej dziedzinie 🙂

Wybranie tylko 3 wyjątkowych książek jest prawie niemożliwe, ale mimo wszystko poleciłabym:

• „Oskar i pani Róża” Eric-Emmanuel Schmitt

Poruszająca książka dotykająca najbardziej intymnych zakątków duszy. Podejmowane w niej tematy egzystencjalne są przedstawione w sposób wydający się lekki i prosty, jednak każde słowo idealnie opisuje uczucia towarzyszące historii. Choć od początku wiadomo, że książka nie zakończy się szczęśliwie, to jej lektura daje dużo nadziei i poczucia ciepła. To jedna z tych pozycji, która zapada na bardzo długo w pamięci.

• „Rozmowy z katem” Kazimierz Moczarski

Zapisy rozmowy z Jurgenem Stroopem, wysokiej rangi oficerem SS. Książka pokazuje Stroopa jako osobę – wraz z jego życiem, młodością, marzeniami oraz rodziną. Moczarski nie skupia się na ocenianiu działań hitlerowca, ale rzetelnie zdaje relacje z ich rozmów. Z książki wyłania się fascynujący psychologiczny portret osoby, która dorastała podczas rozwoju nazizmu i zna mechanizmy jego działania.

• „Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął” Jonas Jonasson

Dla przełamania teraz komedia. Książki tej nie da się odłożyć – ma w sobie wszystko to, co powinna mieć dobra książka: fabułę, dużo humoru i porywające postacie. Czyta się z przyjemnością po ciężkim dniu, gdy potrzeba nam trochę uśmiechu.